
حماسه گونهای از متون وصفی است که به توصیف اعمال پهلوانی و افتخارات و بزرگیهای قومی یا فردی میپردازد. محققان منظومههای حماسی را به دو نوع تقسیم کردهاند: منظومههای حماسی طبیعی و ملی که خود به دو گونه حماسههای اساطیری و پهلوانی مانند قسمت عمدهای از شاهنامه و منظومههای حماسی تاریخی مانند اسکندرنامه بخش میشود و منظومههای حماسی مصنوع همچون هانرید اثر ولتر. یَلنامه و پهلواننامه واژههایی پارسیتبار و برابرهای پارسی سره واژه عربی حماسه هستند. یل به معنی پهلوان است. ویژگیهای حماسه از مهمترین ویژگیهای حماسه آن است که مدتها پس از حوادثی که از آنها سخن میگوید پدید میآید، اما به طور معمول معتقدات و آثار فکری و اجتماعی دوران شاعر با اعتقادات و سنتهایی دورانی که حماسه در آن بیان میشود اختلاط نمییابدو شاعر با حذف کردن نشانههای فرهنگی دوران پیشین، آثار و نشانهها ی زمان خود را در حماسه نمیآمیزد. به طور کلی حماسههای پهلوانی و دینی که با ایام و لحظات خاصی از حیات ملی یک قوم در ارتباط است؛ دورانی که مردمان پیشین با مدنیت ساده و ابتدایی خود در تلاش برای تشکیل ملیت و تمدن خود بودهاند. موضوع داستانهای حماسی همیشه نخستین دورههای تمدن آن ملت است و در دورههای ترقی و کمال استقلال و تمدن یک ملت شاعران بیشتر به حماسههای مصنوع میپردازند. همچنین در عموم حماسهها زمان و مکان وقایع مبهم است تا منظومه حماسی در زمان و مکان محدود نباشد. ویژگی دیگر حماسه داستانی بودن ان میباشد حماسهها به صورت داستان بیان میشوند وجود قهرمانان برتر ( ملیت ) در حماسه نیز از دیگرویژگیهای حماسه به شمار میرود حوادث خارق العاده ای ( اغراق ) که در حماسه ذکر می شوند که باور آنها گاه دشوار میباشد نیز از ویژگیهای حماسه می باشد . منشا حماسه گروهی از محققان شعر حماسی را نتیجه و دنبالهٔ شعر غنایی میدانند و معتقند که بیشتر آثار حماسی از ترکیب سرودههایی که شاعران پیشین در طول زمان برای قهرمانان و سرداران سرودهاند، تشکیل شدهاست.
مقاله های ایرانی سایت حامد حسینی را می خوانید
keywords : وب سایت حامد حسینی،نوشته حامد حسینی،مقالات حامد حسینی